Hemşirelerin Ergonomik Risk Algısı İle İş Doyumu ve Tükenmişlik Düzeyi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, hemşirelerin çalışma ortamındaki ergonomik risk algıları ile iş doyumu ve tükenmişlik düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Analitik- kesitsel tipte olan bu araştırma 01.10.2024- 01.10.2025 tarihleri arasında Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Hastanesi dahili- cerrahi klinikleri ve yoğun bakım ünitelerinde çalışan 205 hemşire ile yürütülmüştür. Verilerin analizinde SPSS programı ile sayı yüzde dağılımları, normal dağılım gösteren ikili grupların karşılaştırılmasında Student t testi, üç ve üzeri grupların karşılaştırılmasında ise ANOVA, ölçek puan ortalamalarının karşılaştırılmasında Spearman korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelerin büyük çoğunluğunun kadın, lisans mezunu, altı-on yıl mesleki deneyime sahip olduğu mesleklerini isteyerek seçtiği belirlenmiştir. Hemşirelerin çalışma ortamı ergonomik risk algılarının orta düzeyde iş duyumlarının orta düzeyde ve tükenmişlik düzeylerinin ise düşük olduğu belirlenmiştir. Ölçek puan ortalamalarının korelasyon analizi ile karşılaştırılmasında, ergonomik risk algısı ile iş duyumu arasında negatif yönde zayıf düzeyde, tükenmişlik düzeyi arasında da pozitif yönde zayıf düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu iş duyumu ve tükenmişlik arasında ise negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. Sonuç: Çalışma bulgularına göre hemşirelerin çalışma ortamı ergonomik risk algı düzeyleri arttıkça iş doyumlarının azaldığı, tükenmişlik düzeylerinin ise arttığı belirlenmiştir.