Parvoviral Enteritisli Köpeklerde Esansiyel Olmayan Aminoasit Düzeylerinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada parvoviral enteritisli köpeklerde esansiyel olmayan aminoasit düzeylerinin belirlenmesi, hospitalizasyon süresi boyunca (0., 3. ve taburcu günü) incelenmesi; bu parametrelerin Modifiye Glasgow Koma Skalası (MGKS), C-reaktif protein (CRP) düzeyi ve hospitalizasyon süresiyle ilişkilerinin belirlenmesi; ayrıca sağ kalan ve ölen olgular arasındaki farklılıkların incelenerek prognostik değerlerinin araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın hayvan materyalini, 2–6 aylık yaş aralığında, parvoviral enteritisli 23 köpek ve kontrol grubunu oluşturan 10 köpek oluşturmuştur. Hasta gruptan 0., 3. ve taburcu günü olmak üzere üç farklı zaman noktasında; kontrol grubundan ise bir kez olmak üzere serum örnekleri alınmıştır. Elde edilen örneklerde glisin, prolin, serin, alanin, aspartik asit, glutamik asit, asparajin, glutamin, sistin, arginin ve tirozin düzeyleri ölçülmüştür. Ayrıca hastalara ait MGKS, CRP konsantrasyonu ve hematolojik parametreler değerlendirilmiştir. Hasta grubunda sağ kalan ve ölen köpekler arasında söz konusu parametrelerin karşılaştırmaları yapılmıştır. Aminoasit düzeyleri, MGKS, CRP konsantrasyonunun hospitalizasyon süresiyle olan ilişkileri istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Parvoviral enteritisli köpeklerde glisin, prolin, serin, alanin, asparajin ve glutamin düzeyleri kontrol grubuna göre düşük bulunmuştur (p<0,05). Hasta grubundaki prolin ve glisin düzeyleri günler arasında anlamlı bulundu. MGKS değeri kontrol grubuna göre düşük ve günler arasında anlamlı bulundu. CRP konsantrasyonu hasta grubunda yüksek; WBC, NEU, LYM, RBC sayıları ve HCT değeri ise düşük bulunmuştur. Özellikle 0.gün alanin, arginin, glisin, serin ve tirozin düzeylerinin MGKS ile negatif yönde; prolinin 3. gün düzeyinin ise MGKS ile pozitif yönde güçlü ve anlamlı korelasyon gösterdiği tespit edilmiştir. Asparagin ve sistin'in 3. gün düzeyleri ile hastanede yatış süresi arasında anlamlı bir ilişki bulundu. Asparagin düzeyinin yatış süresiyle pozitif yönde güçlü ve anlamlı bir ilişki gösterdiği (r = 0,54, p = 0,03), buna karşın sistin düzeyinin ise negatif yönde güçlü ve anlamlı bir ilişki sergilediği (r = –0,59, p < 0,05) belirlendi. Ölen köpeklerin NEU sayısı (p<0,05) ve MGKS değeri (p<0,01) sağ kalan köpeklere kıyasla düşük bulundu. Ölen ve sağ kalan köpeklerin aminoasit düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık görülmedi. Sonuç: Parvoviral enteritisli köpeklerde bazı esansiyel olmayan aminoasit düzeylerinin azaldığı ve hospitalizasyon süresi boyunca değişim gösterebildiği belirlenmiştir. Özellikle glisin, prolin ve serin düzeylerinin klinik seyirle ilişkili parametrelerle anlamlı korelasyon göstermesi, bu aminoasitlerin metabolik stres, inflamasyon ve hücresel hasar süreçlerinde rol alabileceğini düşündürmektedir. Ancak, sağ kalan ve ölen olgular arasında aminoasit düzeyleri açısından anlamlı bir fark saptanmamıştır. Bu nedenle, parametrelerin doğrudan prognozla ilişkili olduğunu destekleyen güçlü bir kanıt elde edilememiştir. Bulgular, bu aminoasitlerin klinik süreçteki olası rollerinin daha net ortaya konulabilmesi için daha geniş örneklem büyüklüğüne ve prospektif tasarıma sahip ileri çalışmalara ihtiyaç olduğunu göstermektedir.