DENEYSEL MİYOGLOBİNÜRİK AKUT BÖBREK YETMEZLİĞİ MODELİNDE KENEVİR TOHUMU YAĞININ (Cannabis sativa Seed Oil) OLASI ETKİLERİ

Abstract

Amaç: Canabis sativa ve çeşitli kısımlarının antioksidan ve antiinflamatuar özellikler gösterdiği geçmiş çalışmalarda bildirilmiştir. Bu çalışmada da (Canabis sativa) kenevir tohumu yağının, sıçanlarda Deneysel Myoglobünürik Akut Böbrek Hasarı (MABH) modeli üzerine etkilerini incelemek amaçlandı. Metod: Deney için 260-370 g ağırlığında 12 haftalık Wistar Albino erkek sıçan, randomize 6 grupta 10’ar adet olmak üzere 60 tane sıçan kullanıldı. Böbrek hasarı, çalışmanın yedinci gününde sham grubu hariç diğer gruplara %50’lik hipertonik gliserolün (8 ml/kg/gün), sıçanların her iki arka bacağına eşit olarak intramuskular enjeksiyonla oluşturuldu. Sham grubuna, intramuskular salin 8 ml/kg/gün uygulandı ve salin uygulamasından 1, 24 ve 48 saat sonra oral yoldan distile su verildi. Deneklerin gliserol ve salin uygulamasından 24 saat önce besin ve su erişimi engellendi. Gliserol grubuna, gliserol uygulamasından 1, 24 ve 48 saat sonra oral yoldan 3 ml/kg//gün miktar distile su veridi. G+KCS3 ve G+KCS6 grupları: Kısa süreli düşük doz ve yüksek doz tedavi gruplarında ratlara çalışmanın yedinci günü gliserol uygulandı. Gliserol uygulamasından 1, 24 ve 48 saat sonra oral gavaj ile 3ml /kg/gün- 6 ml/kg/gün dozunda kenevir tohumu yağı verildi. G+UCS3 ve G+UCS6 gruplarında 10 gün boyunca oral gavaj ile 3ml/kg/gün-6 ml/kg/gün dozunda kenevir tohumu yağı uygulandı. Çalışmanın yedinci gününde gliserol uygulamasından 1, 24, 48 saat sonra 3 ml/kg/gün- 6 ml/kg/gün kenevir tohumu yağı uygulamasına devam edildi. İlk gliserol enjeksiyonundan sonra hayvanların serbest diyet ve su alımı sağlandı. Gliserol uygulandıktan 72 saat sonra kan ve doku örnekleri alınarak çalışmanın onuncu günüde hayvanlar sakrifiye edildi. Sakrifiye edilen ratlarda böbrek fonksiyon testleri kanda (BUN, Kreatinin), böbrek dokusunda MDA, MPO, CAT, SOD, GSH, TNF-α, IL-1β, IL-6, HIF-1α ve kaspaz-3 biyokimyasal parametreleri çalışıldı. Ayrıca böbrek dokusu histopatolojik değerlendirmede böbrek hasar derecesi değerlendirildi. xiv Bulgular: Biyokimyasal analizler sonucunda, tedavi gruplarında kan kreatinin, BUN, doku MDA, MPO, HIF-1α, caspase-3, TNF-α, IL-6 ve IL-1β düzeylerinin gliserol grubuna kıyasla anlamlı düzeyde azaldığı; GSH ve CAT düzeylerinin ise arttığı saptanmıştır (p<0,001). Histopatolojik incelemelerde de nekroz, konjesyon, mononükleer infiltrasyon ve bowman kapsül genişlemesinde tüm tedavi gruplarında belirgin iyileşmeler gözlenmiş olup sham grubuna en yakın doku örnekleri G+ UCS6 grubunda saptandı. Sonuç: Kenevir tohumu yağının oral kullanımının, olasılıkla antioksidan, anti inflamatuar, anti apoptotik özellikleri sebebiyle, sıçanlarda gliserolle indüklenen Akut böbrek hasarındaki biyokimyasal ve histopatolojik bulguları tersine çevirdiğini söyleyebiliriz. Çalışmamız bulguları ışığında; insanlarda da kenevir tohumu yağının oral kullanımının miyoglobinürik akut böbrek hasarında biyokimyasal ve histopatolojik sonuçları olumlu yönde değiştirebileceğini düşünmekteyiz.