Ratlarda Aralıklı Açlık Ve Egzersiz Uygulamasının Serum İrisin Ve Igf-1 Düzeyleri Üzerine Etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışma, aralıklı açlık ve egzersizin serum irisin ve insülin benzeri büyüme faktörü-1 (IGF-1) düzeyine etkisini değerlendirmek amacıyla planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada, 48 erkek Sprague Dawley rat kullanılmıştır. Gruplar, G1 (Kontrol 1); ad libitum yem ve su erişimi olan grup, G2 (Kontrol 2); ad libitum yem ve su erişimi olan ve egzersiz yapan grup, G3; 09:00–17:00 saatleri arasında sınırlı yem ve su erişimi olan grup, G4; 09:00–17:00 saatleri arasında sınırlı yem erişimi, suya ad libitum erişimi olan grup, G5; 09:00–17:00 saatleri arasında sınırlı yem ve su erişimi olan ve egzersiz yapan grup, G6; 09:00–17:00 saatleri arasında sınırlı yem erişimi, suya ad libitum erişimi olan ve egzersiz yapan grup, şeklinde oluşturulmuştur. Aralıklı açlık modeli olarak 16:8 zaman kısıtlı beslenme düzeni ve yüzme egzersizi protokolü uygulanmıştır. Dört haftalık denemenin sonunda serum örneklerinde irisin, IGF-1, glukoz, üre azotu, kreatinin, ürik asit, AST, ALT, total kolesterol, trigliserit, HDL-C, LDL-C düzeyleri ölçülmüştür. Bulgular: Çalışmada, irisin düzeylerinin özellikle G6 grubunda anlamlı şekilde arttığı görülmüştür. G3, G4 ve G5 gruplarında da kontrol gruplarına göre belirgin artışlar görülmüştür (P<0,001). IGF-1 düzeyleri açısından en yüksek ortalama değer G5 grubunda gözlemlenmiş olmakla birlikte gruplar arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görülmüştür (P>0,05). Biyokimyasal parametrelerden glukoz, üre azotu, kreatinin, AST, trigliserit ve HDL düzeylerinde ise istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar saptanmıştır (P<0,05). Sonuç: Aralıklı açlık ve egzersiz kombinasyonunun, metabolik iyileşmeyi destekleyen güvenli ve etkili bir yöntem olduğu görülmüştür. Bazı parametrelerde gözlemlenen anlamlı olmayan değişikliklerin, uygulama süresi uzunluğu, bireysel ve biyolojik farklılıklar nedeniyle meydana gelmiş olabileceği düşünülmektedir.