SPOR BİLİMLERİ FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN BEDEN EĞİTİMİ VE SPORA KARŞI TUTUMLARI İLE AKADEMİK MOTİVASYON DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Abstract

SPOR BİLİMLERİ FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN BEDEN EĞİTİMİ VE SPORA KARŞI TUTUMLARI İLE AKADEMİK MOTİVASYON DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Dağdelen S. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Eğitimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Aydın, 2025. Amaç: Bu araştırmanın temel amacı, Spor Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin beden eğitimi ve spora karşı tutumları ile akademik motivasyon düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Ayrıca, bu değişkenlerin çeşitli demografik faktörlere göre anlamlı farklılık gösterip göstermediği de analiz edilmiştir. Gereç ve Yöntem: Araştırma, nicel araştırma yaklaşımlarından biri olan ilişkisel tarama modeli ile desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2024-2025 eğitim-öğretim yılında Türkiye’de bir devlet üniversitesinin Spor Bilimleri Fakültesi’nde öğrenim görmekte olan 326 öğrenci oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak “Beden Eğitimi ve Spora Yönelik Tutum Ölçeği” ile “Akademik Motivasyon Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen veriler, betimleyici istatistikler, t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Pearson korelasyon analizi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırma sonucunda, öğrencilerin beden eğitimi ve spora karşı genel olarak olumlu tutumlara sahip oldukları ve akademik motivasyon düzeylerinin orta-yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Ayrıca beden eğitimi ve spora yönelik tutumlar ile akademik motivasyon düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişki olduğu saptanmıştır. Demografik değişkenler açısından ise cinsiyet, sınıf düzeyi, haftalık egzersiz sıklığı ve spor geçmişi gibi bazı değişkenlerin bu tutum ve motivasyon düzeylerinde anlamlı farklılık yarattığı gözlemlenmiştir. Sonuç: Spor Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin beden eğitimi ve spora yönelik olumlu tutumlarının, akademik motivasyon düzeyleri ile pozitif yönde ilişkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu bulgu, sporun bireyin yalnızca fiziksel gelişimine değil, aynı zamanda akademik süreçlerine de katkı sağladığını göstermektedir. Elde edilen veriler, spor temelli öğrenme ortamlarının öğrencilerin akademik başarılarına destekleyici bir unsur olarak yapılandırılabileceğini göstermektedir.