Kanin Viseral Leishmaniazis ile Doğal Enfekte Köpeklerde Allopurinol Sağaltımının Rezistif İndeks, SDMA, NGAL Biyobelirteçleri Üzerine Etkinliğinin Araştırılması

Abstract

Amaç: Kanin viseral leishmanias dünyada oldukça yaygın görülen, L. İnfantum’un neden olduğu, köpeklerin ana konakçı olarak rol oynadığı zoonotik paraziter bir hastalıktır. Leishmania spp. etkeni köpeklerde glomerulonefritis ve tubulointersitisyel nefritis yaparak böbrek hasarına yol açmaktadır ve bu durum hastalığın mortalite oranını arttırmaktadır. Hastalığa karşı tedavide kullanılan allopurinol uygulamasının böbrek hasarı üzerine etkisinin düzeyi belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda, Kanin viseral leishmaniasisli 46 enfekte köpek ile 10 tane sağlıklı köpek olmak üzere toplamda 56 hayvan yer aldı. Enfekte gruptaki hayvanlar Grup-I (180gün), Sağlıklı allopurinol uygulanan hayvanlar Grup-II (120 gün) ve sağlıklı allopurinol uygulanmayan hayvanlarda Grup-III’ü oluşturdu. Tüm gruplarda 0. gün, 30. gün, 60. gün, 90. gün ve 120. günlerde kan örnekleri alınarak tam kan, tam biyokimya, serum SDMA, serum NGAL analizleri yapıldı ve renal doppler ultrason yardımıyla renal RI ve PI ölçümleri gerçekleştirildi. Aynı sürelerde bütün gruptaki hayvanların kan basıncı ölçüldü. Bulgu: böbrek hasarını gösteren SDMA ve NGAL biyobelirteçleri kreatin ve üreye göre grup-1 hayvanlarında rup-2 ve grup-3 hayvanlarına göre anlamlı artış gösterdi. RI ve PI belirteçleri NGAL artışına paralel olarak artış gösterdi ve enfekte grupta sağlıklı gruplara göre daha yüksek seyretti. Sonuç: Söz konusu ultrasonografik ölçümlerin Evre I hastalarında değerlendirilmiş olması hastalık aktivitesinin erken aşamasında dahi renal kan akımı ve bununla ilişkili vasküler değişimleri etkileyebildiği ve hastaların klinik takiplerinde değerlendirilmesi gereken parametreler arasında olduğu sonucuna varıldı.