SUBKLİNİK ENDOMETRİTİSLİ İNEKLERDE SİTOPATOLOJİK İNCELEMELER

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, Muğla’nın Dalaman ilçesindeki ineklerde subklinik endometritis varlığının %PMN cinsinden teşhis edilmesi, infertiliteyle olan ilişkilerinin saptanması, verilen anamnez bilgileri ve diğer klinik bulgular ile arasındaki ilişkinin yorumlanması ve sitopatolojik olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada materyal olarak; rimel tip gamma steril smear fırçası (boncuklu) ve rimel tip endoservikal smear fırçası, intrauterin katater, 46 cm paslanmaz çelik inek tohumlama tabancası, %9’lık alkol çözeltisi, 100 ml aseptik steril numune kabı kullanıldı ve inceleme yapmak amacıyla örnekler hazırlandı. Bulgular: Yapılan incelemeler sonucunda örnek alınan 53 inekten 28 tanesinde yangısal reaksiyonların varlığı tespit edildi. Bu ineklerde ortak bulgulardan biri seksüel siklustaki düzensizliklerdi. Bazı ineklerde östrus fazında uterus ve vagina kökenli akıntılar gözlendi ve bu akıntıların genellikle berrak; bazılarında ise bulanık sarımsı renkte olduğu kaydedildi. Ultrasonografik muayenede 11 inekte intrauterin içerik varlığı tespit edildi. Mikroskobik muayenede ise; en çok gözlemlenen PMN hücre, nötrofil lökosit olarak kaydedildi. Sonuç: İneklerde prepartum ve postpartum dönemde metabolik hastalıklar, diğer sistemik enfeksiyonlar, güç doğum, puerperal metritis, retensiyo sekundinarum gibi çeşitli faktörler ile subklinik endometritis oluşumu arasında bir ilişki olduğu sonucuna ulaşıldı. Ancak foliküler kist ve doğumdaki damar rupturunun postpartum endometritis oluşumuna zemin hazırlayan faktörler olup olmadığı konusunda yorum yapılamadı. Subklinik endometritisin prevalansının olumsuz bakım-besleme koşullarına ve mevsime bağlı olarak da arttığı bulgusunun yanında antibiyotik kullanımının endometritis riskini azalttığı ve bir sonraki servis periyodunda ineklerin gebe kalma oranlarını arttırdığı sonucuna da ulaşıldı.