Farklı zamanlarda yapraktan uygulanan bor kaynaklarının şeker pancarının verim ve kalitesine etkisi

Abstract

Amaç: Bor (B) noksanlığı yüksek pH, yüksek kireç ve düşük organik madde içeren topraklarda sıklıkla karşılaşılan önemli bir problemdir. Çalışmada, farklı zamanlarda yapılan yapraktan bor uygulamasının şeker pancarının (Beta vulgaris L.) verim, kalite ve besin elementi içerikleri üzerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem: Bitkinin fenolojik dönemleri dikkate alınarak, 6-8 yapraklı olduğu dönem, vejetatif dönemin başı ve vejetatif dönemin ortası olacak şekilde 3 farklı zamanda 0.25 g/l B içerecek şekilde yapraktan B uygulaması yapılmıştır. Bor kaynağı olarak dört farklı materyal kullanılmıştır (Kontrol, Borik Asit, Boraks ve Sodyum Okta Borat). Bulgular: Sonuçlara göre yapraktan bor uygulamaları kontrole göre verim ve kaliteyi arttırmıştır. Farklı B kaynaklarının şeker oranı, yumru verimi, şeker verimi, bitki boyu, yumru çapı, kuru madde verimi gibi verim ve kalite özellikleri üzerine etkisi istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Kontrole göre BK3 (Sodyum okta borat), şeker oranını % 10, yumru verimini % 30 ve şeker verimini % 44, yumru çapını % 9, bitki boyunu % 16 ve kuru madde oranını % 4.3 oranında arttırmışdır. Sonuçta en iyi borlu yaprak gübresi materyali olduğu söylenebilir. Farklı zamanlarda uygulamaların istatistiksel açıdan bir farklılık yaratmadığı ancak seçilen ilk dönemin (6-8 yapraklı dönem) ciddi potansiyelinin var olduğu gözlenmiştir. Bor uygulamasına bağlı olarak yaprağın B, N, Na Fe ve Mn içeriği olumlu etkilenmiş ancak P, K ve Ca içeriğinde ise uygulamanın etkinliği görülmemiştir. Sonuç:Şeker pancarı yetiştiriciliğinde yapraktan bor uygulamasının faydalı olduğu, borun toprakta noksanlığı ya da kritik olduğu koşullarda şeker pancarının verimini, kalitesini ve mineral madde miktarını artırdığını söylenebilir. Daha kesin sonuçlar için çalışmaların çoğaltılması ve toprağın bor sınır değerlerinin noksanlık ve kritik eşikler bakımından güncellenmesi gerektiği düşünülmektedir.

Objective: Boron (B) deficiency is an important problem usually encountered in soils containing high pH, high lime, and low organic matter. The study, it was aimed to determine the effects of foliar boron application applied at different times on the yield, quality, and nutrient content of sugar beet (Beta vulgaris L.). Material and Methods: Considering the phenological stages of the plant, when 3 different times were selected as 6-8 leaves, the beginning of the vegetative stage, and the middle of the vegetative stage, foliar Boron (0.25 g/l B) was applied. Four different materials were used as boron sources (Control, Boric Acid, Borax, and Sodium Octa Borate). Results: According to the results, foliar boron applications increased the yield and quality of sugar beet compared to the control. The effects of different B sources on yield and quality properties such as sugar content, tuber yield, sugar yield, plant height, tuber diameter, and dry matter yield were found to be statistically significant. Compared to the control, BK3 (Sodium octa borate) increased sugar rate by 10 %, tuber yield by 30 %, sugar yield by 44 %, tuber diameter by 9 %, plant height by 16 %, and dry matter rate by 4.3 %. As a result, it can be said that it is the best boron foliar fertilizer material. It was observed that the selected application times did not make a statistical difference, but it can be said that the first period (6-8 leaf period) has serious potential. Depending on the boron application, the B, N, Na, Fe, and Mn contents of the leaf were positively affected, but no effect was observed in the P, K, and Ca contents. Conclusion:It can be said that foliar boron application is beneficial in sugar beet growth, and it increases the yield, quality, and mineral substance amount of sugar beet under the boron deficient or critical in soil conditions. For more specific results, these studies should be replicated and it is thought that soil boron limits should be updated in terms of deficiency and critical thresholds.