Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11607/4756
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorGökçimen, Alparslan-
dc.contributor.authorAydın, Nazife-
dc.date.accessioned2022-08-31T05:17:05Z-
dc.date.available2022-08-31T05:17:05Z-
dc.date.issued2022-
dc.date.submitted2022-08-01-
dc.identifier.citationAydın, N. (2021). Yardımcı üreme teknolojisi ile gebe kalan kadınlar ve doğal yollardan gebe kalan kadınlarda plasentalarının yapısal ve immünohistokimyasal farklılıkları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü: Aydın.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11607/4756-
dc.description.abstractAmaç: Plasenta, fetal bileşen ve anneye ait bileşenden oluşan geçici bir organdır ve fetüsü korumak ve doğuma kadar canlılığını sağlamak için gebeliğe özgü bir yapıdır. Plasenta aynı zamanda gebeliğin ve fetal sağlığın korunmasını sağlayan önemli sinyaller üreten bir endokrin organı olarak da hizmet etmektedir. Plasenta çalışması klinik, sonografik, laboratuvar ve anatomik verileri içerir. Yardımcı üreme teknolojisi (ART), geleneksel tüp bebek (IVF) ve intrasitoplazmik sperm enjeksiyonu (ICSI) gibi hem oositlerin hem de spermin in vitro olarak işlendiği, gebeliği sağlamak için kullanılan bir dizi tedavi olarak tanımlanmaktadır. Yardımcı üreme teknikleri ile gebe kalan kadınların plasentalarıyla normal yollardan gebe kalan kadınların plasentalarını yapısal ve immünohistokimyasal olarak değerlendirmek ve farklılıkları analiz ederek immunohistkimyasal yöntemle göstermeyi amaçladık. Materyal ve Metot: Çalışmamızda 20 Yardımcı üreme teknikleri ile gebe kalan kadından ve 20 normal yollardan gebe kalan kadından plasenta ve göbek kordonundan örnekler alındı. Rutin histolojik yöntemlerle takip edildi. Bu dokulardan 3 μm kalınlığında kesitler alındıktan sonra Hematoksilen-Eozin, PAS, Masson-Trikrom ile boyandı. Ayrıca, antibody CD68+ ve antibody CD31 kullanılarak immünohistokimyasal boyama yapıldı. Bulgular: Histopatolojik inceleme sonucunda yardımcı üreme teknolojisi ile gebe kalan kadınların plasentalarında sinsitiyal düğümler ve fibrinoid tabakan varlığı daha yoğun gözlenirken normal yollarda gebe kalan kadınların plasentalarında damarlanma daha yoğun olduğu görülmüştür. Ayrıca yardımla üreme teknolojisi ile gebe kalan kadınların plasentalarında Hofbauer hücre belirteci olan CD68+ boyanma şiddeti de fazla olduğu görüldü. Sonuç: Elde edilen veriler yardımcı üreme tekniğinin, fetusun gelişiminde ve gebeliğin devamında rol alan plasentayı etkilediği görülmektedir. Bu etkilerin daha geniş zamanda ve uygun şartlarda araştırılması gerekmektedir.tr_TR
dc.description.tableofcontentsKABUL VE ONAY i TEŞEKKÜR ii İÇİNDEKİLER iii SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ vi ŞEKİLLER DİZİNİ viii RESİMLER DİZİNİ ix TABLOLAR DİZİNİ x ÖZET x ABSTRACT xiii 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 3 2.1. Plasentanın Genel Yapısı 3 2.1.1. Plasentanın Maternal Yüzeyi 6 2.1.2. Plasentanın Fetal Yüzeyi 6 2.2. Fetal ve Plasental Membranlar 7 2.2.1. Desidua 8 2.1.2. Koryon 11 2.1.3. Amniyon 12 2.1.4. Vitellus Kesesi 14 2.1.5. Allantois Kesesi 15 2.1.6. Umblikal Kord 16 2.1.7. Plasenta Villus Ağacı 17 2.2. Trofoblastik Yapılar 18 2.2.1. Sinsityotrofoblast Hücreleri 19 2.2.2. Sitotrofoblast (Langhans) Hücreleri 20 2.2.3. Sitotrofoblast Hücre Tipleri 21 2.2.4. Trofoblastik Bazal Membran 21 2.3. Plasental Villus Stroması 22 2.3.1. Mezenşimal Hücreler 23 2.3.2. Retikulum Hücreleri 23 2.3.3. Fibroblast Hücreleri 23 2.3.4. Miyofibroblast Hücreleri 24 2.3.5. Hofbauer Hücreleri 25 2.4. Villusların Sınıflandırılması 27 2.4.4. Olgunlaşmamış Ara Villus 29 2.4.5. Mezenkimal Villus 29 2.5. İnsan Plasentasının Erken Dönem Gelişimi 29 2.5.1. Pre-laküner Dönem (Postkonsepsiyon 1-8 Gün) 30 2.5.2. Laküner Dönem (Postkonsepsiyon 8-13 Gün) 31 2.5.3. Erken Villus Dönemi (Postkonsepsiyon 8-13 Gün) 34 2.6. Plasentanın Fonksiyonları 37 2.7. CD31 Proteini 40 2.8. İnfertilite 41 2.9. İnfertilite Nedenleri 42 2.9.1. Kadında İnfertiliteye Neden Olan Faktörler 43 2.9.2. Erkeğe Bağlı Faktörler 47 2.10. Açıklanamayan İnfertilite 52 2.11. Yardımcı Üreme Teknolojisi 52 2.11.1. In Vitro Fertilizasyon (IVF) 55 2.11.2. Intra Uterin Inseminasyonu (IUI) 55 2.11.3. Gamet Intra Fallopian Transfer (GIFT) 55 2.11.4. Zigot Intra Fallopian Transfer (ZIFT) 56 2.11.5. Tubal Embriyo Transferi (TET) 56 2.11.6. Intrasitoplazmik Sperm Injeksiyonu (ICSI) 56 3. MATERYAL VE METOT 58 3.1. Materyal 58 3.2. Metot 58 3.2.1. Hematoksilen Eozin Boyama Protokolü 59 3.2.2. Trikrom Masson Boyama Protokolü 60 3.2.3. Periyodik Asit Schiff (PAS) Boyama Protokolü 60 3.2.4. İmmünohistokimya Parafin (İHC-P) Protokolü 61 3. BULGULAR 63 4. TARTIŞMA 78 5. SONUÇ VE ÖNERİLER 82 6. KAYNAKLAR 84 7. EKLER 92 8. ÖZGEÇMİŞ 98 1. İŞ DENEYİMİ 98tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherAydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/restrictedAccesstr_TR
dc.subjectHofbauer hücresi, İn-vitro Fertilizasyon, Mikrovillus, Morfoloji, Plasenta, Yardımcı Üreme Teknolojisitr_TR
dc.titleYardımcı Üreme Teknolojisi ile Gebe Kalan Kadınlar ve Doğal Yollardan Gebe Kalan Kadınlarda Plasentalarının Yapısal ve İmmünohistokimyasal Farklılıklarıtr_TR
dc.typemasterThesistr_TR
dc.contributor.departmentAydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Histoloji ve Embriyoloji (Tıp) Anabilim Dalıtr_TR
Appears in Collections:Yüksek Lisans

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
nazife aydın tez.docxNazife Aydın Yüksek Lisans Tez Dosyası12.23 MBMicrosoft Word XMLView/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.