Deneysel Diyabet Oluşturulmuş Ratlarda Arı Sütünün DNA Koruyucu Etkinliği

Abstract

Bu çalışmanın amacı, streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş erkek ratlarda, arı sütünün artan dozlarda intragastrik sonda uygulanması ile olası antihiperglisemik, antioksidan ve DNA hasarındaki koruyucu etkinliğini değerlendirmektir. Bu çalışmada 330-400 g ağırlığında erişkin 38 adet Sprague dawley erkek rat kullanıldı. 50mg/kg streptozotosin intraperitoneal enjeksiyonla uygulanarak diyabet oluşturuldu. Kan glukoz düzeyi 200mg/dl üzerinde olan ratlar diyabetik olarak kabul edildi. Arı sütü sağlıklı arı sütü (Sas) grubuna 300 mg/kg, diyabetik üç gruba (Das50, Das150, Das300), sırasıyla, 50-150-300 mg/kg dozlarında, 2ml %0,9 NaCl solüsyonu sağlıklı kontrol (Sk) ve diyabetik kontrol (Dk) gruplarına 28 gün boyunca intragastrik sonda ile uygulandı. DNA hasarının değerlendirilmesi için kan numunelerinden comet analizi yapıldı ve kuyruk momenti ile kuyruk yüzdesi parametreleri incelendi. Oksidatif stresin değerlendirilmesi için karaciğer numunelerinden Süperoksit dismutaz (SOD), katalaz (CAT), İndirgenmiş glutasyon (GSH) ve malondialdehit (MDA) parametreleri incelendi. Das300 grubunda canlı ağırlık ölçümlerinde haftalar arası anlamlı farklılık gözlemlenmedi (p=0,307). Das300 grubunda kan glukozu ölçümlerinde haftalar arası anlamlı farklılık gözlenmedi. Dk grubuna göre Das50, Das150 ve Das300 gruplarında kuyruk momenti ve kuyruk yoğunluğu verilerinde anlamlı bir azalma saptanmıştır (p=0,001). Das gruplarında SOD düzeyinin anlamlı olarak arı sütü dozuna bağlı arttığı saptanmıştır (p=0,002). Yine, Das gruplarında CAT ve GSH düzeyinin anlamlı olarak arı sütü dozuna bağlı arttığı saptanmıştır. Das150 grubunda MDA düzeyinin anlamlı olarak azaldığı saptanmıştır. Arı sütünün diyabete bağlı gelişen oksidatif stres ve DNA hasarını azaltabileceği, canlı ağırlık kaybını kısmen engelleyebileceği sonucuna varılmıştır.

Objective: The aim of this study was to evaluate the possible antihyperglycemic, antioxidant and protective effects of DNA damage by administering increasing doses of royal jelly by intragastric tube in streptozotocin-induced diabetic male rats. Material and Methods: In this study, 38 adult Sprague dawley male rats weighing 330-400 g were used. Diabetes was induced by administering 50 mg/kg streptozotocin by intraperitoneal injection. Rats with blood glucose levels above 200mg/dl were considered diabetic. Royal jelly was given at doses of 300 mg/kg to healthy royal jelly (Sas) group, 50-150-300 mg/kg to three diabetic groups (Das50, Das150, Das300), 2ml 0.9% NaCl solution for healthy control (Sk) and diabetic control (Dk) groups were administered with an intragastric tube for 28 days. For the evaluation of DNA damage, comet analysis was performed from blood samples and tail moment and tail percentage parameters were examined. Superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), reduced glutathione (GSH) and malondialdehyde (MDA) parameters from liver samples were examined for the evaluation of oxidative stress. Results: In the Das300 group, no significant difference was observed between weeks in body weight measurements (p=0.307). There was no significant difference between weeks in blood glucose measurements in the Das300 group. A significant decrease was found in the tail moment and tail density data in the Das50, Das150 and Das300 groups compared to the Dk group (p=0.001). It was determined that the SOD level increased significantly in the Das groups (p=0.002). Again, ıt was determined that CAT and GSH levels increased significantly in Das groups. It was determined that MDA level decreased significantly in the Das150 group. Conclusion: It has been concluded that royal jelly can reduce oxidative stress and DNA damage due to diabetes and partially prevent body weight loss.