ORTAÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİNİN SPORTMENLİK DAVRANIŞLARI İLE SALDIRGANLIK DÜZEYİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Abstract

ORTAÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİNİN SPORTMENLİK DAVRANIŞLARI İLE SALDIRGANLIK DÜZEYİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Önel S. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Eğitimi Programı, Yüksek Lisans Tezi, Aydın, 2021. Amaç: Bu çalışma ortaöğretim öğrencilerinin sportmenlik davranışları ile saldırganlık düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma analitik-kesitsel olarak 2019-2020 eğitim öğretim yılında Çine İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı ortaöğretim kurumlarında aktif olarak eğitim öğretim gören 231 kadın 122 erkek öğrenci ile gerçekleşmiştir. Veriler araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu, Kiper, (1984) tarafından geliştirilen Saldırganlık Envanteri, Koç, (2013) tarafından hazırlanmış olan beden eğitimi dersi sportmenlik davranışı ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler T testi, One Way Anova ve Tukey HDS kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerden, kadınların (x̄=4,08) erkeklerden (x̄=3,69) istatiksel olarak anlamlı ölçüde sportmen olduğu bulunmuştur (p=0,00). Okulun sportif aktivitelerine katılan öğrencilerle (x̄=5,31), katılmayan öğrenciler (x̄=5,02) arasında dikkat çeken istatiksel fark atılganlık boyutundadır (p=0,10). Sınıf seviyesi yükseldikçe öğrencilerde sportmen davranış sergileme tutumu düşerken (p=0,00), saldırganlık eğiliminde istatiksel olarak artış görülmüştür (p=0,12). Lisanssız olarak spor yapan öğrenciler, Lisanslılara göre (p=0,10); Sporculuk yılı düşük olanlar (1-3 yıl), yüksek olanlara (7+ yıl) göre anlamlı düzeyde sportmen bulunmuştur. Bu değişkenler için saldırganlık boyutunda negatif ilişki olduğu görülmüştür. Sonuç: Bu çalışmada öğrencilerin genel olarak sportmen davranış sergileme tutumları yüksek olduğunda negatif bir ilişkiyle saldırganlık seviyelerinde düşme görülmüştür.