Yerli kıl keçilerinde leptin gen polimorfizmi ve büyüme özellikleri ile ilişkisi

Abstract

Aydın ve Denizli illerinde, yetiştirici koşullarında bulunan yerli Kıl keçilerinde yapılan bu çalışmada, leptin geni bakımından var olan polimorfizmin tanımlanması ve oğlakların büyüme özellikleri bakımından genotipler arası farklılıkların ortaya konması amaçlanmıştır. Araştırmanın hayvan materyalini farklı işletmelerden örneklenen 155 baş oğlak oluşturmuştur. Doğumu takiben oğlakların gelişme özellikleri 5.5 aylık yaşa kadar izlenmiştir. Oğlaklardan 3.5 aylık yaşta alınan kan örneklerinden DNA elde edilmiştir. Ardından, leptin geninin Exon 1 bölgesindeki 412 bç uzunluğundaki kısım, bu diziye özgü primer çifti kullanılarak PCR tekniği ile çoğaltılmıştır. PCR ile çoğaltılan bölgedeki nükleotid polimorfizmini ortaya koymak için RFLP yöntemi uygulanarak PCR ürünleri NmuCI (Tsp45I) restriksiyon enzimi ile kesime tabi tutulmuştur. Enzim kesimi sonunda agaroz jel elektroforezi ile ayrıştırılan DNA bantlarından bireylerin genotipleri tespit edilmiştir. Ardından, genotip bilgileri ile oğlak gelişme özelliklerine ait fenotipik veriler istatistiki yöntemlerle analiz edilerek bulgular özetlenmiştir. İncelenen 155 bireylik örneklemde CC genotipine hiç rastlanmamış, 150 birey TT, kalan 5 birey ise TC genotipli olarak tespit edilmiştir. TT, TC ve CC genotiplerinin frekansları sırasıyla 0.967, 0.033 ve 0.000 bulunmuştur. T ve C allellerinin frekansları ise sırasıyla 0.984 ve 0.016 olarak hesaplanmıştır. Aydın ve Denizli illeri için genotip ve allel frekansları benzerlik sergilemiştir. İncelenen SNP bakımından Kıl Keçi populasyonunun Hardy-Weinberg dengesinde olduğu belirlenmiştir. İstatistiki olarak önemli çıkmasa da incelenen oğlak büyüme özelliklerinin tamamı (doğum ağırlığı, 3.5 ve 5.5 aylık yaştaki canlı ağırlıklar, iki farklı döneme ait OGCAA) bakımından TT genotipli bireylerin ortalaması TC genotipli bireylerden belirgin derecede yüksektir. Büyüme özellikleri bakımından viii

TT genotipli bireylerin TC genotipli bireylere nispetle ortaya koyduğu yüksek performans bulgusu, çok daha geniş bir hayvan materyalinde leptin geninin tamamının DNA dizilemesine ve performansla ilişkilendirilmesine dayalı daha detaylı ek çalışmaların yapılmasını gerekli kılmaktadır