Derin Kapanışlı Olguların Çekimli Tedavisinde Kanin Eksen Eğiminin Düzeltilmesi Amacıyla İki Farklı Tel Kalınlığında Uygulanan Bir Mekaniğin Dişlere Uyguladığı Kuvvetin Sonlu Elemanlar Analizi ile Değerlendirilmesi

Abstract

Derin kapanış, ortodontik olarak kesicilerin intrüzyonu ve/veya proklinasyonu, bukkal segmentlerin ekstrüzyonu veya pasif erüpsiyonuyla ya da bunların kombinasyonu ile tedavi edilebilir. Ortodontik tedavilerde kullanılan sabit mekaniklerin uyguladıkları kuvvetler bazı durumlarda beklenen sonuçları vermemekte ve istenmeyen diş hareketleri oluşabilmektedir. Uygulanan mekaniğin dişin hangi bölgelerine ne şekilde kuvvetler uyguladığının bilinmesi, istenmeyen etkilerin önüne geçerek tedavi sonuçlarının öngörülebilmesini ve planlanan tedavi sonuçlarına en kısa zamanda ulaşılarak etkin tedavi yapılabilmesini sağlayabilecektir. Bu çalışmanın amacı, derin kapanışlı olgularda mandibular 1. küçük azı diş çekimiyle planlanan ortodontik tedavilerde kanin diş eksen eğimini değiştirmek için uygulanan farklı kalınlıklardaki ‘L loop’ mekaniğin kuvvet ilk uygulandığı anda çevre diş ve dokularda oluşturduğu etkileri değerlendirmektir. Bu amaçla 0,016x0,022 inç TMA ark teli (1. model) ve 0,019x0,025 inç TMA ark telinden (2. model) 2 farklı L loop mekaniği 3D olarak bilgisayarda oluşturularak 100 g kuvvet uygulanmış ve mekaniğin diş ve çevre dokulardaki etkileri, sonlu elemanlar analizi ile değerlendirilmiştir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre; her iki modelde tellerdeki gerilmelerin yoğunlaştıkları bölgeler aynıdır ancak değerler farklı ölçülmüştür. 1. modelde kanin diş ve 2. küçük azı braketlerindeki gerilme değerleri 2. modele kıyasla daha yüksektir. 2. modelde de 1. büyük azı ve 2. büyük azı braketlerindeki gerilme değerleri, 1. modele kıyasla daha yüksek ölçülmüştür. 2. modelde loopun 2. küçük azı diş tarafındaki vertikal köşesinde az miktarda gözlenen bukkale ve distale yer değiştirme, 1. modelde gözlenmemektedir. Her iki modelde de meydana gelen gerilmelerin kanin ve 1. küçük azı dişlerde (kaninde en fazla olmak üzere) 1. ve 2. büyük azı dişlere kıyasla çok daha fazla olduğu görülmektedir. Transversal yönde ikinci modelde 2. küçük azı bukkal tüberkülü hariç tüm tüberküllerde yerdeğiştirme daha fazladır. 2. modelde sagittal yönde kanin tüberkül tepesi hariç tüm tüberküllerde yerdeğiştirme daha fazladır. Vertikal yönde 1. modelde kanin tüberkül tepesi, 1. küçük azı dişin bukkal ve lingual tüberkülleri ve 1. büyük azı dişin meziobukkal, meziolingual ve bukkal tüberküllerinde vertikal yerdeğiştirme 2. modele göre daha fazladır. Bu tez çalışmasında derin kapanışlı olgularda mandibular 1. küçük azı diş çekimiyle planlanan ortodontik tedavilerde kanin diş eksen eğimini değiştirmek için uygulanan farklı kalınlıklardaki ‘L loop’ mekaniğin kuvvet ilk uygulandığı anda diş ve çevre dokularda oluşturduğu etkiler sonlu elemanlar analizi kullanılarak değerlendirilmiştir.