Evde Yaşayan Yaşlılarda Malnütrisyon Riskleri ile Günlük Yaşam Aktiviteleri Arasındaki İlişki

Abstract

Yaşlanma ile fonksiyonel yeterlilik azalmakta, bağımlılık artmaktadır. Genel olarak yaşlılar günlük aktiviteleri sırasında yardıma ihtiyaç duyabilirler. Yaşlının bakım gereksinimleri karşılanmaması beslenme durumunu değiştirir. Alan yazın incelendiğinde, fonksiyonel yeterlilik ile malnütrisyon riski arasındaki ilişkinin önemine vurgu yapılmaktadır. Bu çalışmada, yaşlıların malnütrisyon riskleri ve günlük yaşam aktiviteleri arasındaki ilişkinin tanımlanması, malnütrisyon riski ve malnütrisyon riskini etkileyen diğer faktörlerin ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, Aydın ili Koçarlı ilçesi Çakırbeyli Beldesinde bulunan, Çakırbeyli Aile Sağlığı Merkezi’ne kayıtlı olan 65 yaş üstü, yatağa bağımlı olmayan ve gönüllü olarak araştırmaya katılmayı kabul eden hastalardan veriler toplanmış, elde edilen veriler SPSS 17.0 programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Malnütrisyon riski ile günlük yaşam aktiviteleri ve enstrümental günlük yaşam aktiviteleri arasındaki ilişkinin belirlenmesine yönelik regresyon analizi yürütülmüş, analiz sonucunda; katılımcıların malnütrisyon riski ile günlük yaşam aktiviteleri(p=0,015<0,05)ve enstrümantal günlük yaşam aktiviteleri (p=0,003<0,05) arasında anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Çalışmada, katılımcıların; tanısı konmuş kronik hastalık sayısı, sebze meyve tüketimi ve sıvı tüketim düzeyleri ile günlük yaşam aktiviteleri arasında, tanısı konmuş kronik hastalık sayısı, sebze meyve tüketimi ve sıvı tüketim düzeyleri ile enstrümental günlük yaşam aktiviteleri arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Ulaşılan bulgular doğrultusunda, malnütrisyon riskli ve malnütrisyonlu yaşlıların, günlük yaşam aktiviteleri ve enstrümental günlük yaşam aktivitelerini yapmada bağımlı oldukları, malnütrisyon riski taşımayan yaşlıların ise, yaşamsal aktivitelerini daha bağımsız yapabildiklerini söylemek mümkündür.