CANİNE VİSCERAL LEİSHMANİSİS’İN FARKLI EVRELERİNDE HÜCRESEL BAĞIŞIKLIK SİSTEMİNİN AKTİVASYONUNA İLİŞKİN SERUM NEOPTERİN DÜZEYLERİNİN ARAŞTIRILMASI

Abstract

Bu çalışmada, Visceral Leishmaniasisli (VL) köpeklerde hastalığın farklı evrelerinde hücresel bağışıklık sisteminin aktivasyonuna ilişkin serum neopterin düzeylerinin ortaya konulması amaçlandı. Araştırmanın hayvan materyalini 28’ i VL’ li, 7’ si sağlıklı olmak üzere beş gruba ayrılan toplam 35 köpek oluşturdu. VL tanısında klinik bulguların yanı sıra hızlı ELİSA test kitleri ile İmmun flörosan antikor testi kullanıldı. CVL’li olgularda serolojik, klinik semptomlar ile hematolojik/biyokimyasal bulgular temelinde Leishvet Grubu tarafından bildirildiği üzere aktif şekilde evrelendirilerek dört farklı gruba (her grupta n=7) ayrıldı. Bu bağlamda araştırma grupları; Grup 1: Evre I (Hafif şiddetli olgular); Grup II: Evre II (Orta şiddetli olgular); Grup III: Evre III (Şiddetli olgular); Grup IV: Evre IV (Çok şiddetli olgular) ile Grup V: CVL yönünden negatif ve herhangi bir klinik bulgusu bulunmayan sağlıklı kontrol şeklinde belirlendi. Evreler baz alınarak gruplandırılan VL’li ve sağlıklı köpeklerin neopterin seviyeleri ölçülerek, hücresel immun yanıtın düzeyi ortaya konulmaya çalışıldı. Elde edilen verilerin karşılaştırması ve korelasyonlarının belirlenmesinde geçerli istatistiksel yöntemler kullanıldı. Serum neopterin düzeyleri sırasıyla evre I-IV ile enfekte CVL’ li olgularda (minimum-maksimum) 0.40-1.33 mg/dL (evre I); 0.24-2.27 mg/dL (evre II); 0.88-3.83 mg/dL (evre III); 1.30-96.79 mg/dL (evre IV) ve 0.06-1.65 mg/dL (sağlıklı kontrol grubu) olarak saptandı. Evre IV de bulunan hastalara ait serum neopterin düzeylerinin (17,68 ± 10,02), evre I, evre II, evre III ve kontrol gruplarına göre p<0,001 düzeyinde istatistiksel anlamlı yüksek olduğu belirlendi. Günümüze değin farklı insan ya da hayvan çalışmalarında bağışıklık sisteminin aktivasyonuna ait bir biyobelirteç olarak değerlendirilen Npt, çalışmamızda değerlendirildiği üzere ileri evre CVL’li olgularda teşhis ve muntemel sağaltım protokollerinin belirlenmesi ile prognostik açıdan hastalık aktivitesinin (evreler arası geçişlerin saptanması) takibinde öne çıkabilir.