Menemen koşullarında pamuk yetiştiriciliğinde uygulanan farklı toprak işleme yöntemlerinin enerji verimliliği ve kullanım etkinliğinin belirlenmesi

Abstract

Tarım sektöründe önde gelen endüstriyel bitkilerden olan pamuk dokuma, iplik ve yağ sanayilerinin hammadde kaynağıdır ve ülkemiz iç ve dış ticaretinde büyük öneme sahiptir. Bu çalışmada pamuk üretiminde farklı tarımsal işlemlerin uygulandığı parsellerin enerji ve maliyet analizleri üzerine araştırma yapılarak, üretimdeki girdilerin birim alan başına enerji eşdeğerleri, elde edilen ürünün enerji verimliliği, toplam maliyet ve kar değerleri hesaplanmıştır. Araştırmada kullanılan veriler, dört farklı yöntemde 3 tekerrürlü olarak yürütülen deneme parsellerinden elde edilmiştir. Çalışmada en yüksek enerji girdisi 15.545,81 MJ/ha ile geleneksel toprak işleme yönteminde, en düşük enerji girdisi ise 13.564,15 MJ/ha ile doğrudan ekim yönteminde gerçekleşmiştir. Enerji çıktıları incelendiğinde ise en yüksek enerji çıktısı verimin en yüksek olduğu geleneksel toprak işlemede en düşük enerji çıktısı da verimin en düşük olduğu doğrudan ekim yönteminde gerçekleşmiştir.En yüksek enerji oranı 4,38 ile geleneksel toprak işlemede, sonra sırasıyla 3,99 ile azaltılmış toprak işleme 2, 3,93 ile doğrudan ekimde gerçekleşmiştir. En düşük enerji oranı ise 3,72 ile azaltılmış toprak işleme 1’dehesaplanmıştır. Enerji oranı yüksek olan toprak işlemede daha etkin bir ürün yetiştirme modeli uygulandığı söylenebilir. Yapılan bu çalışma göstermiştir ki enerji etkinliğinin artırılması için öncelikle tarımsal üretimde kullanılan girdi miktarlarının azaltılması ve mekanizasyon uygulamalarının tarımsal üretimdeki payının artırılması büyük önem arzetmektedir.