Ulus bilincine dayanan yahveizmin evrensel boyuttaki tektanrıcılık inancı ile çelişkisi

Abstract

Yahve’nin planı, çocuklarını kendi varlığı hakkında bilgili kılarak, onları batıl inançlardan ve yalandan koruyup kurtararak aydınlatmanın, yanı sıra işiyle ilgili kesin bir tasarımını açıklamaktır. Yahve’nin tasarımı, özel bir halkın aracılığını, özel bir kitabı ve özel bir hukuku gerektirmektedir. Aracılık işlevinden dolayı İsrail ulusu Tanrı tarafından niçin seçilmiştir? Bu, Yahve’nin dinine ayıkırı bir durumdur. Yoksa Yahve, bütün ulusların yaratıcısı değil midir, bütün halklara karşı eşit derecede sevgili değil midir? Yoksa insanlar karşısında aciz midir veya insanlar başı boş mudur? Duyulan inanç, Yahve’nin gerçek bir Tanrı olduğu, yarattığı insanlar arasında hiçbir ayrım yapmadığı ve bir tek halka ulusal ya da ırksal bir üstünlüğü vermediğidir. Yahve Kendisini tek olarak göstermekte, diğer ulusları reddetmekte, kendinden daha büyük derecedeki bir ilahı tanımamaktadır.

In Yahweh’s plan to illumine His children with the knowledge of His being and to redeem them from superstition and falsehood a certain design is clearly at work. It involves the mediation of a particular people, a particular book and a particular law. Why Israel nation was chosen for their mediating role? This is the contradiction of Yahweh’s religion. Is Yahweh not the creator of all nations and should not all peoples be equally precious to Him? The belief that if Yahweh was a real God, he didn’t make a discrimination among his creatures and didn’t give to the one nation national or racial superiority. Yahweh taken to Himself one and to the exclusion of the other or to a greater degree than another.