Üç farklı yöntem ile servikal özafagus defektlerinin onarımı

Abstract

Servikal özafagus defektlerinin onarımı, rekonstrüktif cerrahinin en zor konularından biridir. Bu defektler hipofarinks tümörleri ve primer servikal özafagus tümörleri sonucu gelisir. Ideal rekonstrüksiyon yönteminin, onkolojik cerrahi ile aynı seansta yapılabilir, erken fonksiyon saglayabilir ve düsük morbidite oranına sahip bir teknik olması gereklidir. Bu çalısmada üç farklı teknikle servikal özafagus onarımları, literatür bilgileriyle birlikte ayrıntılı olarak sunulmustur. Olguların biri pektoralis major kas deri flebi, digeri deltopektoral fleple ve en son olgu da servikohumeral flep ve deri grefti ile rekonstrükte edilmistir. Olguların tümünde oral alımı erken dönemde saglanmıstır.Yutma fonksiyonun en erken zamanda saglanmasının, yöntem seçiminde temel belirleyici oldugunu düsünmekteyiz. Sonuç olarak bu çalısmada her ne kadar üç farklı yöntem, farklı cerrahların seçimi olarak sunulmus ise de, bu yöntemler kendi avantaj ve dezavantajlarına sahiptir. Deltopektoral flepde parsiyel nekroz gelismesi, servikohumeral flebin ise geciktirme islemine ihtiyaç duyması nedeniyle, sunulan yöntemler içinde pektoralis major kas deri flebi ile onarımdaha basarılı bunmustur.

Reconstruction of defects of the cervical esophagus is one of the most difficult tasks in reconstructive surgery. These defects are generally seen after tumors of hypopharynx and cervical esophagus. The method of reconstruction, which will be selected, therefore, must be reliable, a one-stage procedure with minimal morbidity and one that restores function in the shortest time possible. In this article, we present our experience with three different techniques: the pectoralis major musculocutaneous flap, the deltopectoral flap and a combination of cervicohumeral flap and skin grafting. Oral feeding was established early in all cases.We are of the opinion that the time for swallowing ability after operation is the one of the most important factors in determining the technique chosen for reconstruction of defects of the cervical esophagus. In conclusion, although three different techniques were presented in this study according to the surgeons choice, each technique has its own advantages and disadvantages. Since the partial necrosis in deltopectoral flap and necessity of the delay process in cervicohumeral flap were complications of the techniques, pectoralis major myo-cutaneous flap may be accepted as a more suitable reconstruction technique.