Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi, İlahiyat Fakültesi ve Güzel Sanatlar Fakültesi öğretim elemanlarının organ bağışına bakış açılarının incelenmesi

Abstract

OBJECTIVE: To detect awareness and opinions of the personnel at university about organ donation and to collect data about this subject. MATERIALS and METHODS: This study included a total of 82 staff in Faculty of Medicine, Fine Arts and Theology. Data were analyzed using number and percentage calculation, and Chi-square test. RESULTS: Of participants, 93,9 % were aware of the organ donation. Some of the participants from The Faculty of Theology and The Faculty of FineArts obtained this information from the newspaper and magazines or journals (% 32.9). Of participants, 72%pointed out that organ donation could be taken from the corpse or alive, 87.8 % of them indicated that it is beneficial and positive. Among participants, 86, 6% haven't donated organs, while 53.7% of the people were willing to donate organs. People who did not want to donate organs (23.2 %) informed that they did not rely on the Health (Medical) Staff. Fifty percent of the people has received support for this issue. Eighty-nine percent of the people were willing to donate organs to their relatives. There were 45,1% people who wanted to get training about organ donation. According to 97.6%, the organ donation was not sufficient in our country. Some people (85,4%) found organ donation useful but there was a big difference among these three groups and this difference was caused by the academics who work at The Faculty of Theology (p< 0, 05). Those who thought that the religious beliefs prevent the necessary organ donation were 70, 7%and there was a great difference among these three groups and this difference was caused by the academicians who work at The Faculty of Theology ( p< 0,05). CONCLUSION: Academic people do not donate organs sufficiently enough.

AMAÇ: Bu çalısma Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ilahiyat Fakültesi ve Güzel Sanatlar Fakültesi ögretim elemanlarının organ bagısına bakıs açılarının belirlenmesi amacıyla yapılmıstır. GEREÇ ve YÖNTEM: Ilgili literatür incelenerek sosyo-demografik ve organ nakline yönelik inanç ve düsünceler veri formu olusturulmustur. Arastırmayı kabul eden 82 ögretim elemanın organ nakline yönelik düsünceleri belirlenmistir.Elde edilen veriler sayı yüzde ve kikare testi ile degerlendirilmistir. BULGULAR: Arastırmaya fakültelerden katılım esit olarak saglanamamıstır. (Tıp %43,9, Güzel sanatlar %40,2, Ilahiyat % 15,9). Katılımcıların %62,2'si erkek, %46,3'ü yardımcı doçent, %68,3'ü evli, %95,1'i uzun yıllardır ilde yasamıs, annelerinin %42,7'si ilkokul, babalarının %42,7'si üniversite mezunudur. Organ bagısı hakkında bilgisi olan %93, 9 kisidir. Ilahiyat ve güzel sanatlar fakültesi katılımcılarının %32.9'i gazete ve dergilerden bu bilgiyi ögrenmistir. %72 kisi kadavra ve canlıdan organ bagısı alınabilecegini, %87,8'i kadavradan organ alınmasını olumlu ve yararlı buldugunu belirtmistir. %86,6 kisi organ bagısında bulunmamıstır. %53.7 kisi organ bagısı yapmak istemektedir. Bagıs yapmak istemeyenlerin %23.2'si saglık personeline güvenmemektedir. Ailesinden bu konu hakkında destek alanlar %50'dir.Yakınlarına organ bagısı yapmak isteyen %89'dur.Organ bagısı hakkında egitim almak isteyen %45,1 kisi bulunmaktadır. %97,6'sına göre ülkemizde yeterli organ bagısı yapılmamaktadır. Dini yönden organ bagısını olumlu bulan %85,4'tür, ancak üç grup arasında anlamlı bir fark vardır, fark ilahiyat fakültesinde görevli akademisyenlerden kaynaklanmaktadır (p<0,05). %70,7'si dini inanısların yeterli organ bagısını engelledigini düsünmektedir ve üç grup arasında anlamlı bir fark vardır, fark ilahiyat fakültesinde görevli akademisyenlerden kaynaklanmaktadır (p<0,05).Yasarken bagıs yapmak isteyen %24,4 kisidir ve üç grup arasında da bir fark yoktur (p>0,05). SONUÇ: Ülkemizde organ bagısı üç akademisyen grubuna göre de yeterli düzeyde yapılmamaktadır. Dini yönden organ naklinin sakıncalarının oldugunu düsünen, yasarken organ nakli yapmak istemeyen akademisyenler de bulunmaktadır.