Bir üniversite hastanesi psikiyatri polikliniğine ilk kez başvuran hastaların damgalamayla ilgili inanç, tutum ve davranışları

Abstract

AMAÇ: Bu arastırmada, bir üniversite hastanesi psikiyatri poliklinigine ilk kez basvuran hastaların akıl hastalıgına iliskin damgalama ile ilgili tutumlarını degerlendirmek amaçlanmıstır. GEREÇ veYÖNTEM: Arastırmaya 1 Ocak 28 Subat 2006 tarihleri arasındaAdnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Poliklinigine ilk kez basvuran 249 poliklinik hastası katılmıstır. Katılımcılara damgalama konusunda daha önce yapılmıs çalısmalar incelenerek olusturulmus ruhsal hastalıkların algılanma biçimlerini sorgulayan 13 sorudan olusan bir anket formu ile sosyo demografik özellikleri sorgulayan 6 sorudan olusan ikinci bir anket formu uygulanmıstır. BULGULAR: Katılımcıların 209'u (%83,9) sizofreniyi bir akıl hastalıgı olarak görmekteydi. 202 kisi (%81,1) akıl hastalıklarının tedaviyle iyilesebilecegine inanmakta, 190'ı (%77,2) en kötü gidisli hastalık olarak sizofreniyi görmekteydi. Akıl hastalıklarının nedenleri olarak stres (%81,1), asırı üzüntü (%68,3) ve ailesel problemler (%66,7) oldugunu belirtmislerdir. 167 kisi (%67,6) iyi komsuluk iliskileri olan birinin akıl hastası oldugunun ögrendiginde iliskilerinde degisiklik olmayacagını ancak 37 kisi (%15) sizofreni olması durumunda iliskisini kesebilecegini belirtmistir. Akıl hastası olan biriyle evlenmeyi düsünebilecegini belirtenlerin sayısı sadece 18 (%7,2)'dir. Katılımcıların sadece %29,6'sı psikiyatrik sorunların varlıgı durumunda tereddüt etmeksizin psikiyatriste basvuracagını belirtmistir. Psikiyatriye basvururken baska insanlar tarafından duyulabilecegi endisesi yasama oranı %35.7'dir. Psikiyatriye basvuruda “duyulursa kaygısı” ile cinsiyet, yas, egitim ve gelir seviyesi arasında anlamlı fark saptanmamıstır. Tedaviyle iyilesebilecegi konusunda iyimser olanlarda basvuruda duyulursa kaygısı yasayanlar daha azdır. SONUÇ: Psikiyatri poliklinigine basvuran bireyler arasında hem damgalayıcı tutumların hem de damgalanma kaygısının yaygın oldugu görülmüstür. Sizofreni hastalıgına akıl hastalıgı damgalamasının; depresyon, anksiyete ve diger psikiyatrik hastalıklara oranla daha fazla oldugu bulunmuştur.

OBJECTIVE: The aim of this study is to evaluate attitudes toward stigmatization related to mental disorders in patients during their initial evaluation at a university psychiatric outpatient clinic inAydın. MATERIALS and METHODS: 249 outpatients evaluated between 1 of January 2006 and 28 of February 2006 at Psychiatric outpatient Clinic at Adnan Menderes University Faculty of Medicine were included in the study. Two self-report instruments developed by the researchers based on previous studies addressing stigmatization related to mental disorders were administered to participants: a 6-item sociodemoghraphic questionnaire and a 13-item inventory probing attitude towards mental disorders. RESULTS: Of the participants, 83.9 % considered schizophrenia as a mental disorder, 81.1 % believed that mental disorders could recover with treatment, 77.2 % thought that schizophrenia is the disorder with worst prognosis. Most frequently endorsed psychological factors associated with mental disorders were stressful events (81.1 %), events leading to feelings of sadness (68.3 %) and domestic problems (66.7 %). When probed about their reactions in case they were informed of a good neighbor having a mental disorder, 67.6%of the participants reported that this information would do no harm to their relationships with the diseased neighbor, however, 15% of the participants admitted to withdraw from their relationships in case the affected neighbor was schizophrenic. Merely 7.2 % of the participants reported that they might consider marriage with someone having mental disorder, and 29.6%that they would apply for psychiatric help without hesitation in case they were suffering from mental disturbances. When quarried about the reason for their hesitation, 35.7%of the patients admitted to have serious concerns about the possibility of spread of words upon their mental problems. No significant relationship was found between this concern and sex, age or socioeconomic status. Lack of such a concern was associated with optimism pertaining to the effectiveness of treatment. CONCLUSION: Not only stigmatizing attitudes towards mental illness, but also concerns over the likelihood of being stigmatized were common among participants. Stigmatization of schizophrenia was more serious when compared to that of depression, anxiety disorders or other mental disorders.