Asetazolamid yüklü partiküllerin hazırlanması ve ilaç salım sistemi olarak kullanımının araştırılması

Abstract

Bu çalışmada aljinat/kitosan partiküllere bir karbonik anhidraz inhibitörü olan ve ilaç olarak kullanılan asetazolamidin tutuklanması ve kontrollü salımı için uygun üretim ve kullanım koşulları araştırılmıştır. Çalışmanın ilk aşamasında aljinat/kitosan partiküllerinin üretim koşulları belirlenmiş ve bunun için 31 farklı kombinasyon denenerek optimizasyon yapılmıştır. Yüzde 88 asetazolamid tutuklanması tespit edilen kombinasyon en uygun formülasyon olarak kabul edilmiş ve tanecik karakterizasyonu yapılmıştır. FTIR ve EDX ölçümleri ile ilacın kovalent olmayan şekilde tutuklandığı; SEM ve Zetasizer ölçümleri ile taneciklerin nanoboyutta, ancak büyüklüklerinin yaklaşık 100-800 nm olacak şekilde düzensiz olduğu belirlenmiştir. Beş-55°C aralığında yapılan sıcaklık çalışmasında partiküllere asetazolamid yüklenmesine sıcaklığın etki etmediği saptandı. Üretilen ve optimize edilen nanopartiküllerden yapay mide, ince bağırsak ve göz sıvıları ortamlarında asetazolamidin salımı ilk dört saat sonunda sırasıyla yaklaşık % 21, % 27, % 25 ve % 7.5 olarak belirlendi. Sonuçlar, ticari asetazolamid oral tableti ile karşılaştırıldı ve üretilen nanopartiküllerin asetazolamidin iletimi ve salımı için uygun olabileceği ancak üzerinde daha fazla araştırma yapılması gerektiği sonucuna varıldı.

In this work, the production and application conditions of acetazolamide, a potent carbonic anhydrase inhibitor, as a drug, was investigated. First, production conditions of alginate/chitosan particles were investigated by 31 different combinations and optimized. The formula in which 88 % acetazolamide entrapped accepted as the best combination and the particles were characterized. FTIR and EDX measurements proved that the drug was incorporated in a noncovalent manner, whereas SEM and Zetasizer measurement revealed that the particles were in nanoscale with approximately 100-800 nm irregular dimensions. In the temperature experiments, conducted between 5-55°C, it was found that temperature does not effect the acetazolamide loading efficiency of the particles. Acetazolamide released from the produced and optimized nanoparticles was monitored for four hours in artificial stomach, small intestine and simulated tear fluid and the release of the drug was found to be 21, 27, 25 and 7.5 % respectively. The results were compared with the commercial oral acetazolamide pills. It is concluded that the nanoparticles produced it this work are appropriate for acetazolamide delivery and release but need further investigation.