Sağlık personelinin annelik hüznü ile ilgili bilgi, görüş ve uygulamaları

Abstract

Araştırma, sağlık personelinin AH ile ilgili bilgi, görüş ve uygulamalarını belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Çalışma, Aydın'ın Söke ilçesindeki 1. basamak ve 2. basamak sağlık kurumlarının kadın doğum ve çocuk kliniklerinde çalışan sağlık personelinde gerçekleştirilmiştir. Örneklem 125 katılımcıdan oluşmuştur. Veriler, araştırmacı tarafından hazırlanan soru formu ile resmi izinler, etik kurul onayları ve gönüllülerin sözlü-yazılı onamları alınarak ve katılımcıların öz bildirimlerine göre toplanmıştır. Bilgi soruları, literatüre göre doğru (1 puan) ve yanlış (0 puan) şeklinde gruplanarak 45 puan üzerinden değerlendirilmiştir. Veriler Ki-Kare, Fisher Kesin Ki-Kare, Kruskal Wallis H ve Mann Whitney-U testi ile değerlendirilmiştir. Tüm analizlerde P< 0.05 anlamlı kabul edilmiştir. Yaş ortalaması 39.78±7.31 ve meslekte çalışma süreleri 17.40±7.81 yıl olan katılımcıların %81.6'sı kadın ve %44.8'i lisans mezunudur. AH'yi bildiğini (%56) ve mesleki eğitimden edindiğini (%67.1) belirten katılımcıların %70.0'i orta düzeyde AH bilgisine sahiptir. Örneklemin %76'sı AH eğitimi istemektedir. Katılımcıların %66.4'ü AH'yi bir sağlık sorunu olarak görmekte, %63.6'sı anneye yardımcı olmayı önemsemekte ve %80.0'i sağlık personelinin eğitilmesi gerektiğini düşünmektedir. katılımcıların %45.6'sı AH ile karşılaşmış, bunlar sürecin normal/geçici olduğunu açıklamış (%77.2), eş ve aile desteği (%61.4) ile annenin duygularının ifadesini (%56.1) sağlamış, ancak bu konuda kendilerini yetersiz (%79.2) görmüşlerdir. TSM ve çocuk kliniklerinde çalışanlar ile hemşire/ebelerin bilgi ve uygulamaları yetersizdir (p<0.005). Araştırma sonucunda, sağlık personelinin AH konusunda olumlu tutuma sahip olmakla birlikte, bilgi ve uygulamalarının yetersiz olduğu ve bunun kurumsal, mesleki ve bireysel çeşitli faktörlerden etkilendiği saptanmıştır. Annelere hizmet veren tüm sağlık personelinin mezuniyet öncesi ve sonrası planlı ve sürekli eğitimlerle desteklenmesi, farkındalıklarını artırmaya yönelik kurumsal ve yasal düzenlemelerin yapılması önemli olacaktır.

This descriptive study has been carried out in order to determine health personnels' information, thoughts and practices in relation to the maternity blues. The study was conducted on health care workers in Family Health Centers and Obstetrics and Gynecology Services of 2nd Health Care Institutions in Söke, Aydin. The sample included 125 participants. Self-reported data were collected via a questionnaire prepared by the researcher, after official permissions, approvals of the institutional ethics committee and oral-written informed consent. The questions about knowledge were evaluated according to the literature by grouping them as true (1 points) and false (0 points) out of 45 points. Data were evaluated with Chi-square, Fisher Exact Chi-square, Kruskal Wallis H and Mann Whitney-U tests. P< 0.05 was accepted as significant in all analyses. Participants' mean age and average working years in the profession were 39.78±7.31 and 17.40±7.81 years, respectively. Of participants 81.6% were females and 44.8% had bachelor's degree. 70.0% of participants who reported having a moderate knowledge of maternity blues (56.0%), and got it during professional training (67.1%) hade a moderate knowledge of maternity blues. Sample's 76.0% wanted maternity blues training. Of the sample 66.4% think maternity blues as a health problem, 63.0% care about helping mothers and 80.0% think that education of healthcare staff is necessary. Of participants faced with the maternity blues (45.6%) 77.2% explained that the process is normal/temporary, 56.1% provided the expression of mother's feelings, 61.4% of them with spouse and family support. However, they saw themselves in this regard insufficient (79.2%). The information and practices of nurses, midwives and personnel working in community health centers and children's clinics were inadequate (p<0.005). As a result, although health personnels have a positive attitude to the maternity blues, their knowledge and practices are inadequate. It is determined that this is affected by a variety of institutional, professional and individual factors. Therefore, supporting all health personnels caring mothers before and after graduation with planned and continious trainings and institutional and legal arrangements in order to increase their averaness would be very important.