Sivas ili damızlık sığır yetiştiricileri birliğine üye süt sığırcılığı işletmelerinde hayvan besleme uygulamaları

Abstract

Bu çalışmada Sivas İli ve ilçelerindeki (Merkez, Suşehri, Zara, Hafik, Yıldızeli) Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğine kayıtlı işletmelerin yapısal durumları, işletme sahiplerine ilişkin genel bilgiler, eğitim seviyeleri, barınak koşulları, yem bitkileri üretimine ve yem depolama koşullarına ilişkin bilgiler, yetiştiricilerin sosyo-ekonomik durumları ve hayvan besleme üzerine bilgi düzeyleri ve mevcut hayvansal üretim düzeyini artırmaya yönelik çözüm önerileri üretilmeye çalışılmıştır. Çalışmada örnekleme yöntemiyle seçilen 133 işletme sahibiyle yüz yüze yapılan anket verileri kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS paket programı yardımıyla analiz edilmiştir. Yapılan çalışmada süt sığırcılığı işletmeleri genellikle küçük ve orta ölçekli aile işletmelerinden oluşmaktadır. Yetiştiricilerin %97'sinin okuryazar olduğu tespit edilmiştir. Sivas ilinde sığırlar yaklaşık 5 ay meralatılmaktadır. İncelenen işletmelerin %23.3'ünde elle sağım yapılmakta, %60.9'unda seyyar makine ile sağım yapılmaktadır. İşletmelerin arazi varlıklarının müsait olmasına karşın yem bitkileri ekimi ve silaj yapımı konusunda yeterli girişimde bulunmadıkları görülmüştür. İşletmelerin %91.7'sinde öncelikli yem tercihleri arasında samanın ilk sırada geldiği görülmektedir. İşletmelerin %60.15'inde yüksek ve düşük süt verimli ineklere aynı oranda yem verildiği görülmüştür. Aynı zamanda işletmelerin %99.25'inde de laktasyon süresi boyunca hayvanlara aynı miktarda yem verildiği, süt sığırlarının uygun besleme programlarına tabi tutulmadığı belirlenmiştir. Sivas ili damızlık sığır yetiştiricileri birliğine üye işletmelere, süt sığırcılığı faaliyetlerindeki verimliliklerini artırmak için bakım, besleme, yetiştirme, silaj yapımı, yem bitkileri üretimi ve sürü yönetimi konularında gerek teorik ve gerekse pratik olarak eğitim çalışmalarının artırılmasının çiftçilerin bilgi düzeylerine ve üretimlerine katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

It is aimed to produce some solutions related with the problems take placed in dairy cattle farms which are the members of Cattle Breeder's Association of Sivas such as structural situations, general information of farms, educational status, in barn conditions, forage production and storage, socio-economical status of farmers, level of knowledge on dairy cattle nutrition and how can accelerate to production levels. Public survey is carried out face to face with 133 selected farmers randomly. Obtained datas is analyzed with SPSS statistical software. Poll results showed that most of farms are small and medium sized family enterprises and 97 % of breeders have not any educational diplomas. Dairy cattle are on the pasture around for 5 months. 23.3 % of farms have no milking system and milking manually, 60.9 % of farms have portable milking system. In spite of many of farmers have enough arable lands, it is observed that lack of silage production and cultivation of crop feeds. It is clearly seen that one and only roughage source is hay. Both high and low producer dairy cattle are fed with similar diet and, 99.25 % of farmers preferred same amount of feed during the whole lactation period. Therefore, it is observed that dairy cattle are not fed with convenient feeding schedules. It can be concluded that educational activities related to farm management, nutrition, breeding, silage production, roughage production and herd management courses, not only theoretical but also in practical, will help either buildup personal knowledge or production levels.