Tralleis güney nekropolü terrakotta figürinleri

Abstract

Bu tez çalışmasında ele alınan terrakotta figürinler, Tralleis Güney Nekropolisi’ndeki tonozlu oda mezarlardan bulunmuştur. Figürinler, Aydın Arkeoloji Müzesi tarafından gerçekleştirilen kurtarma kazılarından elde edilmiştir. Çalışmada ele alınan figürinlerin tipi ve stili oluşturulurken mezarlara ait kayıtlar esas alınmıştır. Otuz üç mezar konteksti belirlenmiş olmasına rağmen mezarları kesin tarihlemeye yard ım edebilecek veriler yoktur. Nekropolis alanı, seramik, sikke ve diğer arkeolojik kalıntıların yardımıyla İ.Ö. 2. yüzyıldan İ.S. 2. yüzyıla kadar tarihlenmiştir. Çalışmada ele alınan figürinlerin tümü kalıp yapımıdır. İ.Ö. 2. yüzyılda tekil figürinlerin üretiminde kullanılan kalıp sayısı artmıştır. Roma İmparatorluk Dönemi’nde ise pişmiş toprak figürin üretimi fabrikasyon haline gelmiştir. Tralleis figürinlerinin kili ise homojen yapılı ve bir miktar mika katkılıdır. Tralleis örneklerinde daha az kullanılan mika katkılı, sarımsı kırmızı hamur daha çok İ.Ö. 2. yüzyılda yaygındır. Daha açık kırmızı renkli olan iyi pişmiş, mika katkılı kırmızımsı sarı hamur en iyi korunan örneklerde görülen tipik kil rengidir. Munsell Toprak Rengi Kataloğu’na göre en yaygın olanı açık beyaz astarlı ve mika katkılı olan kırmızımsı sarı kildir. Stilistik incelemelere göre erken dönem Tralleis figürinlerinde, Attika, Tanagra, Boeotia ve Myrina etkisi görülmektedir. İ.Ö. 2. yüzyılda Eros ve Nike gibi uçan figürinler oldukça yaygındır. Aphrodite ve rahibeleri gibi dini tipler de bu dönemde görülmektedir. Diğer dinsel kimlikler Ariadne, Dionysos ve cemaatidir. İ.Ö. 2. yüzyılın ikinci yarısında hayvanlarla birlikte verilen günlük hayat sahneli gruplar ve ayakta giyimli kadınlar ortaya çıkmıştır. İ.Ö. 26 yılında meydana gelen depremde, Tralleis kenti hasar görmüş ve İmparator Augustus’un yardımlarıyla kent yeniden kurulmuştur. İ.S. 1. yüzyıl tipleri, ayakta giyimli kadın ve erkekler, sadaklı sporcular, masklar, aktörler, kuklalar, karikatür figürinler, hayvanlar ile diğer mitolojik ve dini figürinlerden ii oluşmaktadır. Hellenistik ve Roma İmparatorluk Dönemi’nde birçok Akdeniz kentinde bu tipteki figürinler bulunmuştur. Güney Nekropol alanından bulunan figürinlerdeki koroplast imzaları çalışmada detaylı olarak incelenmiştir. İmzalar arasında Trophimos, Simalionos, Theodotos, AA adlı olanlar ve diğer koroplastlar belirlenmiştir. Belirlenen koroplast işaretleri ya da imzaları, Tralleis’teki atölyelerin İ.Ö. 1. yüzyıl ve İ.S. 2. yüzyıl arasındaki dönemde üretim yaptıklarını göstermiştir. Bu nedenle çalışmada koroplastların yerel üretim yaptıkları öne sürülmektedir. Katalogda figürinlerin tipolojisi, kronolojisi ve sınıflandırması birlikte sunulmuştur. Katalogdaki bilgiler figürinlere ait detayları, daha önceki yayınlardaki benzerlerini ve aynı tipteki yakın örneklerini göstermektedir. Sonuç olarak diğer çağdaş merkezler ve kontekstlerdeki tarihlenmiş figürinlerin yardımıyla tipleri ve stilleri karşılaştırılmıştır. Çalışmadaki veriler genel olarak İ.Ö. 2. yüzyılın Tralleis kentinin en önemli dönemlerinden biri olduğunu ortaya koymaktadır.

The terracotta figurines discussed in this thesis study were found throughout the South Necropolis of the Tralleis, with a large number coming from the barrel vaulted chamber tombs. The figurines were recovered in the earlier salvage excavations by the Aydın Archaeological Museum. The excavators records of objects found in a representative series of graves must form basis for our study of the chronology and styles of the figurines. Thirty three contexts are listed as of interest, but not of sharply defined chronological significance. The evidence for dating is derived for the most part from pottery, coins and other archaeological remains, the cemetery of Tralleis dates from the 2nd century B.C.E. at least through the 2nd century A. C. E. The figurines were each cast in a mold. In the 2nd century B.C.E. however, the number of molds used in the creation of a single figurine was increased. The manufacture of terracotta figurines in Roman İmperial Period was an industry. The clay of the Tralleis figurines are rather coarse but homogeneous and contains a fair amount of mica. Yellowish red clay with some mica was used rarely, and mostly in 2nd century B.C.E. Reddish yellow clay, sometimes burned light red, with mica, is characteristic of the finest pieces. The commonest clay is reddish yellow usually with mica, and often with a light white slim according to Munsell Soil Color Chart. According to the stylistic analysis, the influences from Attica, Tanagra, Boeotia and Myrina also are obvious among the early figurines at Tralleis. Flying figurines as Eros and Nike were prominent in the 2nd century B.C.E. Religious types are also found and include Aphrodite and worshipers. Other representations of deities included an Ariadne, Dionysos and his entourage. During the second half of the 2nd century B.C.E. genre groups with animals and standing draped women proliferated. Tralleis was destroyed by an earthquake in 26 B.C.E. and reconstructed with the efforts of Emperor iv Augustus. The typology repertoire of the 1st century A.C.E. consists of standing draped women and men, athletes with quiver, masks, actors, puppets, caricatures, animals and other mythological and religious types. This type of figurines was commonly found in most of the Mediterranean sites in the Hellenistic and Roman Imperial Period. The works of the coroplasts whose signatures are found in the South Necropolis may be examined here in more detailed. These are Trophimos, Simalionos, Theodotos, AA and the others. The signatures show that workshops were active at Tralleis in the Roman Imperial Period as early as the 1st century B.C.E. and continued to produce figurines until the 2nd century A.C.E. We may therefore assume the fabric of which the coroplasts are made to be a local fabric of its period. Each figurine is introduced by a general commentary that outlines the typology, chronology and significance of the class in the catalogue. Catalogue descriptions give factual detail, references to previous publications, and close parallels. Finally, typology and style of these examples can also be compared with the dated finds from the other contemporary sites and contexts. On the whole, the evidence presented points to the fact that the 2nd century B.C.E. was the most prosperous ones for the city of Tralleis.