17.yüzyılın sonu, 18. yüzyılın ortası ve 19. yüzyılın başında yabancı seyyahların gözünden Batı Anadolu antik kentleri

Abstract

The basis of thesis titled 'Western Anatolian Ancient Cities in View of Foreign Travelers at The End of 17th Century In The Middle Of 18th Century, And Beginning Of 19th Century' is composed of the travelbooks written by the travellers as a result of their travels in the geography that they called Asia Minor The travellers started to search for the art works belonging to the Ancient Age, as a result of the influence of the ideological movements from Reneaissance. As a result of this, many travelers came to many famous ancient cities in Anatolia and Western Anatolia such as Assos, Troia, Pergamon, Ephesos, Tralleis, Smyrna, Hierapolis, Sardes, etc. The region is very rich in terms of the Works of Greece and Rome. The reason why this subject was chosen is that Western Anatolian region is in the first course in terms of hosting many important Ancient cities and works of World history and the desire to illuminate the reasons and ways of transferring the Works found out as a result of the archeological excavations made during the recession period of Ottoman Empire to the museums abroad. The travelbooks reagarded as historical documents are the basis of our study. We realize thart these Works evaluate ancient cities in a different point of view. We have directed our study in the light of 20 works. The first part of our study is titled as Orientalism. This part is made up of two sub-titles. We understand that foreign travelers traveled aiming at observing the Works of Ancient age with the effect of Orientalism. In the first sub-title, it is seen that the Ottoman Empire issued permission documents for the visits into its lands in that period. Our second sub-title mentions the qualifications of Mürur memorials. The second part gives information about 20 travelers who visited Ancient cities in Western Anatolia and travelbooks. The chronological order of the travelbooks written in the preiod from the 17th Century to the first half of the 19th Century. Among the travelbooks used, the ones mentioning Ancient cities hosting historical ruins and Works are of priority in terms of our study. In our third title, 12 ancient cities of Western Anatolia viewed to be important in terms of World history were analysed in the light of travelbooks. Also, the attitudes and views of the travellers in terms of reflecting the truths have been taken into consideration. In the last part of our study, the progress in Ottoman museology, the life of Osman Hamdi Bey who was the Head of the Imperial Museum (Müze-i Hümayun), the point of view of the Ottoman Empire to the ancient Works, archeological excavations, and the sensibility of the political and diplomatic situation of the period has been refered.

17.Yüzyılın Sonu, 18. Yüzyılın Ortası ve 19. Yüzyılın Başında Yabancı Seyyahların Gözünden Batı Anadolu Antik Kentleri' başlığı altındaki çalışmanın temelini seyyahların, 'Asia Minor' (Küçük Asya) adını verdikleri coğrafyadaki seyahatleri sonucunda yazdıkları seyahatnameler oluşturmaktadır. Seyyahlar, Rönesans'ın getirdiği fikir akımlarından etkilenmelerinin sonucunda Antik çağa ait sanat eserlerini aramaya başlamışlardır. Bunun sonucunda pek çok seyyah Anadolu'yu ve Batı Anadolu'da bulunan Assos (Behramkale), Troia (İlium, Willusa), Pergamon (Bergama), Ephesos (Efes), Tralleis (Tralles, Üçgözler), Smyrna(İzmir), Hierapolis (Pamukkale), Sardes Sart,Sardeis),Priene(Güllübahçe),Miletos(Miletus,Mile), Alexandria Troas (Eski İstanbulluk ,Dalyan Köyü), Ksanthos(Eşençay,Arnna) antik kentlerine gelmiştir. Batı Anadolu bölgesi dünya tarihinde çok önemli antik kentleri içine almaktadır. Bunun yanı sıra kentler Yunan - Roma eserlerine ev sahipliği yapmaktadır. Bir başka önemli faktörde Osmanlı Devleti'nin gerileme döneminde Batı Anadolu bölgesindeki kazıları yabancı kazı ekipleri gerçekleştirmiştir. Kazılarda çıkan eserlerin büyük bir kısmı yurtdışındaki müzelere taşınmıştır ve halen bu müzelerde sergilenmektedirler. Konun seçilme nedeni dönemin seyyahlarının anlatımıyla Batı Anadolu Bölgesinin antik kentlerinin sahip olduğu kültürel mirası tanımak ve eserlerin yurtdışına götürülme öyküleri, nedenlerini ve bunun nasıl gerçekleştiğini aydınlatmak istenmesidir. Bunun için seyahatnameler çalışmamızın temelini oluşturmaktadır. Seyahatnamelerde farklı bir bakış açısıyla ele alınan ve antik kentlerin bir değerlendirilmesi niteliği taşıyan 20 seyahatnameyi kaynak olarak belirledik Araştırmamızın birinci bölümü Batı Anadolu başlığını taşımaktadır. Bu bölüm kendi içerisinde 8 ayrı alt başlıktan oluşmaktadır. Batı Anadolu'nun tarihi coğrafyası hakkında bilgi verilmektedir. Troas, Lidya, Aeolis, İonia, Likya, Mysia ve Karia bölgelerinin coğrafi özellikleri, antik kentleri, uygarlıkları detaylı bir biçimde incelenmiştir. İkinci bölüm Batı'nın Doğu'ya bakışı adını taşımaktadır. Bu bölümde, seyyahları etkileyen ve antik eserleri bulma çabasına iten Oryantalizm akımının doğuşu ve özellikleri hakkındaki bilgilere yer verilmiştir. Üçüncü bölüm Osmanlı Ülkesinde Seyahat başlığını taşımaktadır. Üçüncü bölümün iki alt başlığı bulunmaktadır. Birinci alt başlıkta yabancı seyyahlara verilen Mürur Tezkiresi'nin özelliklerinden bahsedilirken, ikinci alt başlıkta Geçmişin Gözleri adını verdiğimiz, Batı Anadolu'ya gelen seyyahlar ve seyahatnameleri hakkında bilgi verilmektedir. 17.Yüzyıldan 19.Yüzyılın ilk yarısına kadar olan dönemde yazılan seyahatnamelerin kronolojik sıralaması göz önünde tutulmuştur. Yararlanılan seyahatnamelerin araştırmamız açısından tarihi kalıntılara ve eserlere ev sahipliği yapan antik kentlere değinenler önceliklidir. Dördüncü bölüm Batı Anadolu Antik Kentleri başlığını taşımaktadır. Bu bölüm on iki alt başlıktan oluşmaktadır. Seçmiş olduğumuz kentler, coğrafi ve tarihi özelliklerinin yanında antik eserleri bakımında da seyahatnameler ışığında analiz edilmişlerdir. Seyyahların gerçekleri yansıtmadaki tutumları, görüşleri de göz önüne alınmıştır. Çalışmamızın beşinci bölümü, Gezgin Batılı Antikacıların Son Dönemi, Osmanlı Arkeolojisinin Kurulması başlığını taşımaktadır. Batı dünyasında antikacılığın son dönemine ait bilgiler verilmektedir. Alt başlığında, Müze-i Hümayun Müdürü Osman Hamdi Bey'in hayatına ve Osmanlı Devleti'nin eski eserlere bakış açısına, yabancıların yaptığı arkeolojik kazılara, çıkarılan eserleri korumak amacıyla çıkarılan Asar-ı Attika Nizamnamesi'nin özelliklerine değinilmiştir. Tüm bu değerlendirilmeler yapılırken, dönemin siyasi ve diplomatik durumu göz önüne alınmıştır.