Kliniğimize getirilen köpeklerde femur kırıkları ve sağaltım olanakları

Abstract

Bu çalışmada Adnan Menderes Üniversitesi (ADÜ) Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı Küçük Hayvan Kliniğine arka bacakta topallık şikayeti ile getirilen ve yapılan klinik ve radyolojik muayeneler sonucunda femur kırığı tanısı konulan toplam 56 adet vaka değerlendirildi. Toplam 187 adet kırık vakası içerisinde %29,94'lük (56 vaka) bir yer tutan femur kırıklarının 41'i diyafizer (%73,21), 11'i suprakonduler (%19,64), 2'si caput femoris (%3,57), 1'i trochanter major kırığı (%1,78) ve 1 tanesi de collum femoris (%1,78) kırığı olarak belirlendi. Diyafizer bölge kırıklarının da 22 vakada (%53,65) orta, 9 vakada (%21,95) proksimal ve 10 vakada (%24,39) ise distal bölge kırıkları olduğu gözlendi. Olguların tümüne sağaltım amacıyla açık redüksiyon ve internal fikzasyon önerildi ve toplam 42 olguda intramedüller fikzasyon ile operasyon gerçekleştirildi. Gerekli görülen olgularda destek tedavi olarak PVC destekli bandaj uygulandı. Bir olguda çivi migrasyonu, bir olguda da enfeksiyon görüldü, her iki komplikasyon da tekniğine uygun olarak tedavi edildi. Olguların tamamında kırık iyileşmesi komplikasyonsuz olarak gerçekleşti. Sonuç olarak köpeklerde femur kırıklarının sağaltımında doğru cerrahi teknik ile uygun çap ve boyuttaki çiviler kullanılarak gerçekleştirilen intramedüller fikzasyon ile başarılı sonuçlar elde edilebileceği ve güvenle kullanılabileceği kararına varıldı.

In this study, Adnan Menderes University-Department of Small Animal Clinic of Veterinary took 56 ocurrences of individuals who had a complaint of lameness with the back of there feet and diagnosed them with fractures of the femur throught clinical and radiological examinations. It was determined that 41 diaphfizer ( %73,21), 11 supraconduler ( %19,64), 2 caput femoris( %3,57), trochanter major fracture ( %1,78) and 1 collum femoris ( %1,78) of %29 which take part of femur fracture in totally 187 fracture cases. It was observed that there is 22 medial area fracture ( %53,65), 9 proximal area fracture ( %24,39) in diaphfizer area fractures. Open reduction and internal fixation were advised to all cases with the aim of examination. The operation was realized by which technique of intramedullary fixation. Also bandages supported with PVC was put into practice in some cases as additional support. Migration was seen in one case and infection was seen the other cases, both of which had complications but healed with the right techniques. Fracture convalescense was actualized without any complications for all cases. As a result, intramedullary fixation which was actualized with right surgical techniques and suitable diameter and size pins were actualized in the examinations of femur fractures with dogs and it was decided that it will bring us good and succesful result.