Pamukta fide kök çürüklüğü etmenlerine karşı bazı biyolojik preparatların etkinliğinin saptanması

Abstract

Bu çalışma 2006-2007 yılları arasında Ege Bölgesinde önemli pamuk üretim alanlarında çökertene neden olan etmeni saptamak ve bu etmene karşı biyolojik ve kimyasal preparatlar yardımı ile mücadele olanaklarını araştırmak amacıyla ele alınmıştır. Yapılan survey çalışmaları sonucunda bölgeden hastalıklı pamuk fideleri toplanmış 2006 yılında toplanan 46 adet örneğin % 80,95’i, 2007 yılında ise toplanan 26 örnekten % 84,61 ‘inin Rhizoctonia solani ile bulaşık olduğu belirlenmiştir. R. solani’nin neden olduğu çökertene karşı 2 adet endofitik bakteri Burkholderia cepacia (F5) ve Bacillius megaterium (C5), bir fungal biopreparat Trichoderma harzianum KUEN-1565 ve fungisitler Trilex (triadimenol %30 + metalaxyl % 28,35 + trifloxistrobin %22 ), BYF 182 (pyflufen 500 g/l), Vitavax 200 FF (carboxin 205 g/l + thiram 205g/l ) kullanılarak Carmen çeşiti pamuklarda tohum ilaçlaması şeklinde saksı ve 2007 yılında iki farklı lokasyonda (Söke ve Nazilli) tarla denemeleri yürütülmüştür. Suni inokulasyon yapılarak yürütülen saksı denemelerinde çıkış öncesi çökerten için en iyi sonuçlar %6,25 ile pyflufen, %12,5 Trilex, %13,3 Vitavax, %19,4 F5 tohum uygulamalarından alınırken en yüksek pamuk fide çıkış oranı pyflufen (%65,63), Trilex (%61,9), Vitavax (%59,4) uygulamalarından elde edilmiştir. Söke tarla denemesinde ise en düşük çıkış öncesi çökerten oranları Vitavax (%15,8) ve pyflufen (%18,5) fungisitlerinden alınmış, sağlıklı bitki çıkışı açısından da en iyi sonuç pyflufen (%66,4) den elde edilmiştir. Nazilli deneme alanında ise en düşük çıkış öncesi çökerten oranları % 28,5 ile Vitavax ve %41,1 oranı ile Trilex fungisitlerinin tohum uygulamalarından alınmış, aynı fungisit uygulamaları sırasıyla % 56,2 ve % 45,8 oranında sağlıklı pamuk fidesi çıkışına neden olmuştur. Söke tarla denemesinde pamuk kütlü verim değerleri dikkate alındığında en yüksek verim dekara 421,8 kg/da ile pyflufen uygulamasından elde edilmiştir.

This study has been undertaken to determine pathogens causing damping off in major cotton growing areas of Aegean Region of Turkey and to investigate control possibilities by using biological and chemical preparations during 2006-2007. According to the survey results, 80.95% of 46 diseased cotton seedling samples collected in 2007 and 84.61% of 26 collected in 2006 was infested with Rhizoctonia solani. The cotton (cv Carmen) seed treatment of two endophytic bacteria Burkholderia cepacia (C5) and Bacillius megaterium (F5), one fungal biocontrol agent (Trichoderma harzianum KUEN-1565) and three fungicides Trilex (triadimenol %30 + metalaxyl % 28.35 + trifloxistrobin %22), BYF 182 (pyflufen 500 g/l), Vitavax 200 FF (carboxin 205 g/l + thiram 205g/l) were evaluated in both pot and field trials conducted in two locations (Söke and Nazilli) in 2007 against damping-off caused by R. solani. The treatment of pyflufen (6.25%), Trilex (12.5%), Vitavax (13.3%) and F5 (19.4%) caused significant pre-emergence damping-off losses in pot trials with artificial inoculation while pyflufen (65,63%), Trilex (61.9%) and Vitavax (59.4%) significantly increased cotton stand. In Söke field trials, the seed treatment of Vitavax and pyflufen resulted in 15.8% and 18,5% pre-emergence damping-off, respectively, but only pyflufen seed treatment caused significant increase (66.4%) in cotton stand. In Nazilli field trial, Vitavax and Trilex seed treatment resulted in the lowest incidence of pre-emergence damping-off (28.5% and 41.1% respectively) and caused significant increase in cotton stand (56.2% and 45.8%, respectively). The highest seed-cotton yield (421.8 kg/da) was recorded with pyflufen in Söke field trials.